Metoda TEACCH
Program TEACCH jest to program terapii i edukacji dzieci z autyzmem oraz dzieci
z zaburzeniami komunikacji.
Głównym celem programu TEACCH jest pomaganie im w osiągnięciu maksymalnej niezależności w wieku dorosłym. Chodzi tu o pomaganie im w zrozumieniu otaczającego je świata, nabyciu umiejętności komunikowania się, dzięki którym będą mogły rozumieć innych ludzi i dawaniu im na ile jest to możliwe niezbędnych kompetencji, które pozwolą na dokonywanie wyborów dotyczących ich własnego życia.
Do cech charakterystycznych TEACCH należą między innymi:
- duży nacisk na zrozumienie istoty autyzmu i indywidualnych potrzeb danej osoby
z autyzmem - korzystanie z szeregu pomocy wizualnych w pracy z osobami z autyzmem
- dostosowanie środowiska do potrzeb osób z autyzmem poprzez strukturyzację
- tworzenie zindywidualizowanych programów nauczania, które uwzględniają wiek, umiejętności, zainteresowania i potrzeby osoby z autyzmem
- ścisła współpraca z rodziną dziecka i placówkami edukacyjnymi do których uczęszcza dziecko
Programy edukacyjne podlegają częstym aktualizacjom, zgodnie z osiąganą dojrzałością
i postępami robionymi przez dziecko, ponieważ nic nie jest w stanie przewidzieć zmian
u dziecka, a wczesna ocena może okazać się mylna.
Strategie nauczania są ustalane indywidualnie, w oparciu o szczegółową ocenę posiadanych przez osobę autystyczną umiejętności uczenia się, przy czym zamiast braków próbuje się
u niej rozpoznać raczej zdolności.
Ocena, zwana charakterystyką psychologiczno-edukacyjna (PEP – ang.: Psycho Educational Profile), polega na próbie poznania obszarów, gdzie osoba “zalicza”, obszarów, gdzie umiejętność nie została jeszcze wykształcona i obszarów, gdzie umiejętność zaczyna się dopiero wykształcać. Obszary te są następnie umieszczane w programie nauczania dla danej osoby. Ocena ma charakter wielowymiarowy. Jest to konieczne ze względu na ogromne zróżnicowanie umiejętności i to nawet u tej samej autystycznej osoby, począwszy od jednego zakresu umiejętności, a skończywszy na drugim.